Anne-Marie Krap, tekstschrijver en adviseur

KLANTREACTIE

"Anne-Marie beheerst de allerbelangrijkste basis van de tekst-schrijver: ze luistert, pikt signalen snel op, staat open voor opbouwende kritiek en adviezen en heeft een kritische instelling. Een vrouw met kwaliteit!"

FRANCINE VAN DEN BERG, text writing trainer

KLANTREACTIE

Het is net of ik mijzelf hoor praten. Precies de toon die bij mij past. Eerlijk, ik word hier warm van.

MIJN BUITENPLAATS MAKELAARDIJ

Beke Hendriksma

KLANTREACTIE

"Anne-Marie schreef
de teksten voor mijn website. Zij verstaat
de bijzondere kunst om de woorden te vinden voor  wat er al zo lang op het puntje van mijn tong lag."

OPVALLEND JEZELF

Diny van den Bout

KLANTREACTIE

"Anne-Marie durft kritisch door te vragen en vertaalt de antwoorden in treffende teksten."

DE WINTER
ORGANISATIEADVIES
FAIRBRAND

Klaas de Winter


 

KLANTREACTIE

"Ik heb Anne-Marie leren kennen als een enthousiaste, kundige en creatieve commu-nicatieadviseur. Ze denkt mee en komt afspraken goed na,
wat ik een prettige eigenschap vind."

SYNTENS INNOVATIECENTRUM

Marcèle van Kerkvoorde

KLANTREACTIE

"Anne-Marie weet in heldere, gewone dagelijkse spreek-
taal in al onze commu-nicatie steeds uiteen te zetten wat de essentie van de boodschap is. Telkens weer een voorrecht en een genoegen om dat te ervaren."

MHIVN FOUNDATION

Peter de Vries, voorzitter

KLANTREACTIE

"Ik heb Anne-Marie  leren kennen als een zeer veelzijdig schrijver, die droge beleidskost om kan zetten in lekker leesbare, interessante artikelen. Ook is ze, door haar oprechte interesse in mensen, zeer goed in staat om mooie human interest verhalen te schrijven. Daarnaast is ze zeer zorgvuldig, punctueel en betrouwbaar. En niet onbelangrijk: naast een professionele en kun-dige freelancer is ze ook een ontzettend sympathiek persoon!"

HANZEHOGESCHOOL GRONINGEN

Chris Wind

KLANTREACTIE

"Wij worden ontzettend blij van Anne-Marie, niet alleen omdat ze een plezierige samen-werkingspartner is, maar ook omdat zij de pen lekker scherp kan hanteren!"

DE ERKENDE TOEZICHTHOUDER,

Caroline Wijntjes

  • slide 6
  • slide 1
  • slide 3
  • slide 3
  • slide 4
  • slide 5
  • slide 7
  • slide 8
false
10
10
fade
8
1

BOBBLUM

Blog/Bobblum

Hier vind je verschillende soorten blogartikelen. Bijv. rond het Algerije-reisverhaal op rijm van mijn opa Andries Hermannus Swerms (1890-1959) in 1925. Meer daarover elders op deze site. Ook zitten de reisverhalen erbij van mijn eigen grote reis: met de Trans Mongolië Express.
Je vindt ze, samen met veel meer foto’s, ook
op mijn reisblog.

 

Items per pagina | Sorteren op: Datum | Titel
  • Vier broers Krap voor de rechter

    Het is dinsdag 11 augustus 1840. De broers Teunis, Jarig, Cornelis en Pieter Krap zijn het lang niet altijd met elkaar eens, maar vandaag wel. Ze besluiten bewust de regels te overtreden, want ze kunnen zich niet nog een financieel...
    Lees verder

  • Jasper Annes Krap op de vlucht

    10 maart 1881: Jasper Annes Krap stapt met zijn gezin op de boot naar Amerika. Niets bijzonders in die tijd, maar wel in dit geval. Jasper duikt soms in de zijlijn op tijdens ons onderzoek, maar eerst laten we hem links liggen. Tot we...
    Lees verder

  • Akelige schoondochter?

    Bij het onderzoek naar de geschiedenis van het fruitteeltbedrijf waar ik uit afkomstig ben, komen mijn broer en ik van alles tegen. In dit verhaal zijn de hoofdrollen voor een rijke oud-molenaar, zijn kleindochter en zijn...
    Lees verder

  • Net op tijd

    Een kunststof handvat hebben ze. En alle drie een andere kleur: rood, bruin en beige. Het waren setjes, er hoorden ook lepels en messen bij, maar die zijn gesneuveld in de loop van de tijd. De messen het eerst. Aan het metaal van het...
    Lees verder

  • De nectarien van Christien

    Een gewone zaterdag. Eén ding moest echt en een heleboel andere dingen eigenlijk ook, maar die voelden toch minder urgent. Dus ging ik welgemoed in het zonnetje en op de fiets op weg naar iemand om een sleutel op te halen die...
    Lees verder

  • 'The desert is calling and I must go'

    Blog rond het Algerije-reisverhaal op rijm uit 1925 van mijn opa (1890-1959) Andries Hermannus Swerms. Hier lees je meer over de...
    Lees verder

  • ‘Thank you for helping me in my quest’

    Blog rond het Algerije-reisverhaal op rijm uit 1925 van mijn opa (1890-1959) Andries Hermannus Swerms. Hier lees je meer over de...
    Lees verder

  • Een ongemakkelijk puzzelstukje

    Blog rond het Algerije-reisverhaal op rijm uit 1925 van mijn opa (1890-1959) Andries Hermannus Swerms. Hier lees je meer over de...
    Lees verder

  • De piepjesman

    Otters, sportvisserij, Friese paarden, kleiduivenschieten, gordijnen, hondenosteopathie, tuinaanleg, brandblussers, uitvaarten, vliegschool, binnenvaartschepen. Zomaar wat onderwerpen uit mijn huidige en vorige werk. Nu pas zie ik de...
    Lees verder

  • Windstilte

    Geen ’s nachts door de woonwijk dolende, hoopvol balkende ezels op zoek naar iets eetbaars. Geen feestgedruis uit het appartementencomplex verderop in de straat. Geen zoemende muggen, geen scooters, geen auto’s. Maar...
    Lees verder

  • Perfectie bestaat

    In de supermarkt weet ik het nog niet. Een exemplaar pakken doe ik over het algemeen op goed geluk. Ik knijp wel eens wat, maar dat geeft geen uitsluitsel. Een zachte plek en een horde fruitvliegjes die opstijgt wanneer ik er eentje...
    Lees verder

  • Vragen

    Wil je een vlaggetje op de auto? Wil je de bloemen mee naar huis? Houdt je moeder haar trouwring om? Haar bril op? Wil je de kist open of dicht? Wat moet er met de as? Wil je slagroom op de oranjekoek? Of crème? Hoeveel mensen...
    Lees verder

  • Of je worst lust

    Vandaag was ik heel even zes. Bij het oppikken van een geurvlaag op straat zat ik opeens weer in de eerste klas van de lagere school, in een bankje met een inktpot. Mijn kroontjespen bleef haken achter een vezel in het papier. Vlek!...
    Lees verder

  • CLHU 451743-6

    17 mei 2003, Yanghzou, China. Mijn geboortedatum en –plaats, zou je kunnen zeggen. Op die dag rolde ik uit de fabriek en begon ik aan mijn leven in beweging. Helemaal blanco. Om me heen overal grote torens van precies zulke...
    Lees verder

  • Help, ik mis de mokka-melk!

    Waarschuwing: dit stukje gaat niet over tropische stormen, de kabinetsformatie of ellende in de zorg.

     

    Het gaat over klein leed. Chocoladeleed.  

     

    Mokka-melk is dus chocola. En...
    Lees verder

  • Transparant

    Bob ging het regelen. Ik zakte weg in een zacht rood bankje en mocht een half uur wachten. Met Qmusic op de achtergrond, een koffieautomaat in de buurt en de leesmap. Ik mocht ook met de Lego spelen.

     

    Voordat...
    Lees verder

  • Vanmiddag was het weer zover

    Van het eerste tuinuur van het jaar beleef ik iedere keer opnieuw enorm veel plezier. Ik kan zo gauw niets anders bedenken wat me zo’n prettig productief gevoel geeft. Rewarding is het woord dat daar voor mij perfect...
    Lees verder

  • Het eind was duidelijk

    Fruitkwekerij Krap. Al generaties lang een familiebedrijf. Wanneer het precies begon weten we niet, maar op basis van koopaktes kozen we voor 1810. Het eind was wel duidelijk. Dat was in 2012. Kwestie van huur opzeggen en bomen...
    Lees verder

  • Los in Beijing

    Op stap in Beijing met gids Tim en zonder gids Tim werd een mooie mix. Zonder hem hadden we vast niet gehoord over het enorme Parlementsgebouw dat in 1958 werd gebouwd in tien maanden, ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de...
    Lees verder

  • Temple of Heavy

    Voor iemand die zo gegrepen is door de geschiedenis van zijn land en zich zo heeft toegelegd op het rondleiden van toeristen, vonden we het vreemd dat gids Tim consequent sprak over de ‘Temple of Heavy’. Wij meenden...
    Lees verder

  • Jack en Tim

    ‘This stairs is nine steps. Why.’ Het bleef even stil. Verwachtingsvol keek Tim ons aan. Wij hadden geen vraagteken gehoord. Eerder een dubbele punt, maar blijkbaar verwachtte hij wel een antwoord. Of toch niet? We moesten...
    Lees verder

  • Veel meer meest

    Groot, groter, grootst had ik ook kunnen zeggen. Of mooi, mooier, mooist. Druk, drukker, drukst. Nat, natter, natst. Enzovoort. Op onze excursiedag in de omgeving van Datong in Noord-China was het allemaal van toepassing. We startten...
    Lees verder

  • Met de neus tegen het raam

    De laatste overnachting van de trektocht brachten we door in het nationale park waar de Przewalskipaarden leven. Een excursie stond gepland om 19.00 uur, maar aan het eind van de middag  kwam Enhee langs de gers rennen om ons te...
    Lees verder

  • Een bijzonder bijzondere verjaardag

    Tijdens de trektocht sliepen we iedere nacht in een ger. In het midden stond meestal een kachel en toen we een paar nachten bij een nomadenfamilie verbleven, kwam de gastheer ’s avonds en ’s ochtends die kachel voor ons...
    Lees verder

  • Intermezzo

    Tijdens de reis ben ik op een gegeven moment gestopt met schrijven. Het werd te intensief, ook in combinatie met weinig/slecht internet. Ik werd daar errug chagrijnig van en het nam vreselijk veel tijd. Ik dacht, zodra ik thuis ben...
    Lees verder

  • Negen kleine reizigers in een heel groot land

    Op mijn kaart die Mongolië én China besloeg, was onze 8-daagse trektocht vanuit Ulanbataar maar een paar vingers breed. De schaal was zelfs te klein om alle plaatsen terug te vinden die we tijdens de tocht aandeden. Bizar....
    Lees verder

  • Denkend aan Mongolië ...

    In een vorig verhaal vertelde ik wat er allemaal is te zien onderweg en daarbij ging het nog niet eens over het landschap. Terwijl dat dé reden was om niet de trein naar Vladivostok te blijven zitten, maar bij Ulan Ude rechtsaf...
    Lees verder

  • Langs de weg

    Mongolië is 37 keer zo groot als Nederland en heeft ongeveer 3 miljoen inwoners, waarvan de helft in Ulan Bataar woont. Er loopt een weg van oost naar west door het hele land en inmiddels zijn alle provincies, behalve de vier...
    Lees verder

  • Black box

    Natuurlijk zijn er ergere dingen. In allerlei opzichten. Absoluut. Maar vervelend was het wel. Eerst hadden we het nog niet zo in de gaten. We merkten er al wel íets van, tijdens het lopen, lezen en rondhangen in de ger....
    Lees verder

  • Even radiostilte

    Na twee dagen Ulan Bataar kunnen we constateren dat we in een wereld van  tegenstellingen terecht zijn gekomen. Maar daarover later meer, want morgen gaan we een trektocht maken van acht dagen en hebben we geen internet. We zijn...
    Lees verder

  • Op naar het volgende nieuwe land

    In Irkutsk stappen we weer op de trein. Dit keer voor een traject van zo'n 24 uur en iets meer dan 1.100 km. In dat etmaal zit veel wachttijd vanwege de grensovergang met Mongolië. We zijn gewaarschuwd voor beambten met grote...
    Lees verder

  • Fris windje - deel II

    Listvyanka is ook het startpunt van de Baikal Trail, een langeafstandswandelroute (in wording) rond het meer. Jaarlijks komen er meer toeristen naar het dorpje. Dit jaar 30.000 en dat is 10.000 meer dan vorig jaar. De groei van...
    Lees verder

  • Fris windje en tropische hitte

    Zaterdag kwam er een eind aan het eerste treintraject van Moskou naar Irkutsk. Vier dagen en nachten in de trein. Van te voren was ik erg benieuwd naar alles en ook hoe die vier dagen 'niks' zouden bevallen. Nou, ik kan jullie...
    Lees verder

  • De man die bij zijn eigen raam wilde staan

    Al snel na het instappen in Moskou merk je dat er veel ervaren langeafstandtreinreizigers zijn. Hennie hoort daar natuurlijk ook bij, maar ook weer niet helemaal, want de echte diehards zijn toch de Russen zelf. Die halen heet water...
    Lees verder

  • De man die een plant onder de bank bewaarde

    We zijn in Omsk! De stad die dankzij drs. P's onvergetelijke Dodenrit altijd onbereikbaar ver leek ('De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel'), trekt nu aan ons voorbij. 2676 km, 46 uur en 3 tijdzones...
    Lees verder

  • Moskou

    Buitenste ring 120 km, erbinnen wonen 16 miljoen mensen. Rode Plein, Kremlin, Basiliuskathedraal, metro, vrouwelijk geklede vrouwen, bloemen en foto's op de brug waar Boris Nemtsov vorig jaar werd doodgeschoten. Waar de...
    Lees verder

  • De man die de tijd uitveegde

    Tijd wordt 'een dingetje' tijdens deze reis. Maar misschien ook niet. Bijzonder is wel dat in de trein gedurende het hele traject in Rusland en Siberië (ca. 6.000 km), alle klokken Moskoutijd aanhouden. Ook al reizen we...
    Lees verder

  • Haakje aan de deur

    Het minideurtje deed Alice-in-Wonderland-achtig aan. Het bevond zich tussen de dames- en de herentoiletten en het was vast een kinder-wc. Ik heb het niet gecheckt. Leuk idee. Achter de grotemensendeuren was ook alles prima in orde....
    Lees verder

  • And so the adventure begins

    Ik dacht dat die zin afkomstig was uit Lord of the Rings, maar dat kan ik niet terugvinden. Ik zie het Reisgenootschap voor me, klaar voor vertrek. Klaar voor het avontuur. Niet dat ik de Trans Mongolië Express wil vergelijken...
    Lees verder

  • Elektronicastress

    Net gekocht: Lonely Planet Trans Siberian Railway. Als e-book. Waarmee de beslissing: ‘tablet wel of niet mee’, ook meteen is genomen. Wel mee dus. Want op de e-reader komen al die kleurenfoto’s en kaarten niet tot...
    Lees verder

  • Begint eer ge bezint

    Huh? Hoort het niet andersom? Nee, niet altijd. Soms moet je jezelf even bij de lurven pakken om dingen in gang te zetten. Niet te lang nadenken, gewoon doen. En voordat ik het wist, hadden we geboekt voor de Trans Mongolië...
    Lees verder

  • Verwarrende vrijheid

    De ganzen hadden een akkoord bereikt. Dacht ik. De lelijke wrattige (sorry ganzen, maar ik kan er niks anders van maken) zaten nu aan de oostkant van het water. De gewone betrokken het grasveld aan de westzijde. Dat leek zich...
    Lees verder

  • Een beetje chaos

    Tafel 1

    Elf suikerklontjes liggen bij haar kopje. Hoeveel erin zitten? Geen idee. Af en toe wisselt ze een paar woorden met de man tegenover haar, net als zij aardig boven de 80. Zijn linkeroor zit in het verband.

    ...
    Lees verder
  • Losgelaten

    Na ‘U neemt daar plaats’, was nauwelijks een vraagteken te horen. Dus ging ik gedwee zitten in de comfortabel uitziende stoel die me werd gewezen. Weliswaar anders van kleur en model dan die in de wachtkamer, maar met...
    Lees verder

  • Ik doe ook weer níks

    Dacht ik toen ik hyper van de energie met mijn lege kopje de trap af huppelde voor een refill. En tegelijkertijd realiseerde ik me dát ik dat dacht terwijl ik hyper van de energie met mijn lege … Inzichtmoment. Ik had...
    Lees verder

  • Mijn hand weet mijn pincode

    Mijn lijf weet dat het de koude kraan van de wastafel in de badkamer heeeeeel stevig dicht moet draaien omdat die anders blijft druppelen. Er is iets versleten in die kraan. Maar wij weten niet hoe we dat op moeten lossen en we hebben...
    Lees verder

  • Dubbele weerstand

    Klebéng! Opeens was ik weer 9 jaar en stond ik ’s avonds als afsluiting van de maaltijd samen met mijn broertjes in een rijtje bij de tafel. Bij mijn vader. Die de fles levertraan beheerde.

     

    ...
    Lees verder
  • Koffiedans

    In het pand waar ik mijn werkruimte heb, staan koffiemachines op de eerste verdieping en op de begane grond. Op mijn verdieping niet. Ik zit op zolder. Ver weg van de apparaten. Ik daal dus af naar de eerste wanneer ik behoefte heb...
    Lees verder

  • Misschien wel een konijn

    In mijn voortuin had ik er nog wel een plekje voor: het piepkleine buxusplantje dat ik op een beurs in mijn handen gedrukt kreeg. De communicatieboodschap erachter? Geen idee. Het was op de Bedrijven Contactdagen in Leeuwarden. In de...
    Lees verder

  • Toch geen nagelkaas

    Als ik aan mijn neus krab, ruik ik haar parfum.

     

    Nog.

     

    Weer.

     

    Van toen ze me omhelsde en bedankte omdat ik naar haar verhaal had geluisterd. En ik hoor haar...
    Lees verder

  • Vijftig tinten groen

    De keerzijde van groen is nat. Natter. Natst.


    druppels 
    straaltjes
    bui
    plassen
    waterval
    geplens
    geplons
    gespetter
    natte schoenen
    natte sokken
    ...
    Lees verder

  • Laat je inhalen door een e-bike

    Vanmiddag overkwam het me weer. Terwijl ik lekker op de fiets onderweg was naar het centrum. Pittig werd ik ingehaald door een echtpaar dat zeker twintig jaar ouder was dan ik. Hoe dat kwam: elektrische fiets.
    Prima. Maar toch...
    Lees verder

  • Gesuikerde wafels

    Het speciale mondgevoel van gesuikerde waaiers zorgt dat ik er af en toe een stapeltje van moet eten. Die leuke suiker die er zo’n beetje half op zit geplakt, de brosse en luchtige bite omdat ze zo dun en knapperig zijn,...
    Lees verder

  • De stoel is het doel

    In het bos waar ik vaak hardloop lag een blauwe plastic tuinstoel in de wal van een sloot. Jammer. Hoort hier niet, denk je dan. En je peinst over herkomst en reden. Waarom ligt dat ding daar, wie heeft ‘m er helemaal heen...
    Lees verder

  • Boodschappenlijstje

    Een relaxte vrouw van grote lijnen en spontane invallen, die verantwoord eet. Een vrouw vanwege het handschrift en omdat de onderdelen van het lijstje behoorlijk algemeen zijn. Een vrouw stuurt haar man niet op pad met zo’n...
    Lees verder

  • Schuurmachine

    Opeens was de oprit een stuk minder veilig geworden. Het effect was vergelijkbaar met dat van een mistige herfstochtend. Maar zo’n ochtend is aanmerkelijk minder dreigend, want alles wat dan zichtbaar is passeer ik op...
    Lees verder

  • Thermostaatkraan

    Velemans-droom, heette de gymzaal van Tjuchem. We waren er om 19.17 uur. Als eersten. De deur was nog op slot. Maar op de voorgevel heette een kunstwerk ons welkom. Twee gestileerde menselijke figuren die ons met hartelijke en trotse...
    Lees verder

  • Komkommertijd

    ‘Er valt iets!’ klonk het snibbig naast mij. Ja, dat voelde, zag en hoorde ik eveneens gebeuren. Ik ging er ook heus wat aan doen. Maar ik was net begonnen met oefenen in het doen van één ding tegelijk, met...
    Lees verder

  • Els gaat mij redden!

    Al na een paar bladzijden in De HuishoudCoach maakte zich een enorme opluchting van me meester. Het ging goed komen met mij. Blij en enthousiast las ik verder. Toen ik het uit had was ik helemaal overtuigd. Dit werd mijn lijfboek. Els...
    Lees verder

  • Expansie

    Hoi Marianne,

     

    Zaterdag naar de Expansiefeesten in Jubbega geweest. Dat klinkt veelbelovend, of niet dan! Het was er in ieder geval een prachtige dag voor. Het feest wordt slechts één keer in de...
    Lees verder

  • Onuitwisbaar

    Terwijl hij de sudokuboekjes, knipsels en stapels papieren-waar-nog-wat-mee-moet aan het herschikken is, ontdekt Fons een volle asbak. Hij glimlacht. Gelukkig, van die verslaving is hij af. Maar op hetzelfde moment voelt hij de...
    Lees verder