KLANTREACTIE
"Anne-Marie beheerst de allerbelangrijkste basis van de tekst-schrijver: ze luistert, pikt signalen snel op, staat open voor opbouwende kritiek en adviezen en heeft een kritische instelling. Een vrouw met kwaliteit!"
Ik dacht dat die zin afkomstig was uit Lord of the Rings, maar dat kan ik niet terugvinden. Ik zie het Reisgenootschap voor me, klaar voor vertrek. Klaar voor het avontuur. Niet dat ik de Trans Mongolië Express wil vergelijken met Frodo’s queeste, maar een avontuur is het voor mij wel degelijk. Ik word er blij onrustig van. En soms ook gewoon onrustig. Het blije zit in de beloften: ontmoetingen, landschappen, het leven in de trein. Het onrustige zit ‘m in het niet-weten. En dat vind ik vervelend van mezelf.
Het woord avontuur valt vaak. Anderen noemen het ook zo, wanneer ik vertel wat ik ga doen deze zomer. Het woordenboek spreekt van ‘een reeks spannende belevenissen’ of een ‘vreemde of onverwachte gebeurtenis’. Maar wat voor de een spannend is, is voor de ander een walk in the park. Er lijkt ook een omgekeerd evenredig verband te zijn met de voorbereiding van de reis. Hoe meer je leest in reisgidsen en travelblogs en hoe meer filmpjes je bekijkt op YouTube, hoe meer je weet.
Sommigen zullen zeggen: en hoe minder avontuurlijk het wordt. Ik denk dat het wel meevalt. Veel dingetjes zijn gewoon handig om vooraf te weten of om bij je te hebben. Omdat het veel gedoe ter plekke voorkomt of omdat het zorgt voor wat extra gemak. Ons avontuur wordt er niet minder groot van dat we alle overnachtingen vooraf geregeld hebben. Bijna vier weken lang zal alles anders en nieuw zijn: steden, dorpen, gebouwen, mensen, culturen, talen, eten, landschappen.
Ben heel benieuwd hoeveel avontuur ik aan blijk te kunnen.