KLANTREACTIE
"Anne-Marie beheerst de allerbelangrijkste basis van de tekst-schrijver: ze luistert, pikt signalen snel op, staat open voor opbouwende kritiek en adviezen en heeft een kritische instelling. Een vrouw met kwaliteit!"
Vandaag was ik heel even zes. Bij het oppikken van een geurvlaag op straat zat ik opeens weer in de eerste klas van de lagere school, in een bankje met een inktpot. Mijn kroontjespen bleef haken achter een vezel in het papier. Vlek! Dik, lichtgroen vloeipapier schoot te hulp. En een krijtje. Het was de geur van inkt die de beelden opriep. Veel inkt, zoals je rook wanneer de juffrouw de kleine potjes bijvulde uit de grote.
Zo vlug als die herinneringen voor mijn ogen verschenen, zo snel waren ze ook weer weg. Ik liep terug. Stevig inademend zocht mijn neus de geur. Ja, daar was ‘ie weer. Een tijdmachine is het! Een inktlap van vierkantjes stof, van groot naar klein op elkaar gelegd, steeds een kwart verspringend en aan de bovenkant vastgezet met een knoop. Handwerkles: jurkjes breien die te klein waren voor een baby en te groot voor een pop. Alles heb ik nog.
Nog namijmerend belandde ik een winkel achter een stel waarvan hij nogal nadrukkelijk orders uitvaardigde aan haar. ‘Dan reken ik dit af en dan loop jij nu door naar de worst’, was er eentje. ‘Ja’, antwoordde zij gedwee. Zodra hij buiten gehoorafstand was, voegde ze eraan toe: ‘Of je worst lust.’