KLANTREACTIE
"Anne-Marie beheerst de allerbelangrijkste basis van de tekst-schrijver: ze luistert, pikt signalen snel op, staat open voor opbouwende kritiek en adviezen en heeft een kritische instelling. Een vrouw met kwaliteit!"
Tijd wordt 'een dingetje' tijdens deze reis. Maar misschien ook niet. Bijzonder is wel dat in de trein gedurende het hele traject in Rusland en Siberië (ca. 6.000 km), alle klokken Moskoutijd aanhouden. Ook al reizen we door vijf tijdzones en wordt het daardoor steeds later dan het in Moskou is. Het schijnt vervreemdend te werken, want wat is je eigen tijd? En is dat belangrijk? Wat betekent tijd wanneer je vier dagen onafgebroken in de trein zit? Je hoeft niks. Je kunt niks. Je kijkt, leest, praat, ontmoet, doet een spelletje, slaapt, scharrelt je eten bij elkaar. Er is geen haast. Behalve op de stations, waar je een kwartier tot twintig minuten stilstaat. Haast is er dan wel, want je móet op tijd weer in de trein zitten. Anders is de ramp niet te overzien. Het was dan ook heel toepasselijk dat op Schiphol een klok hing waarin een mannetje met een spons steeds de grote wijzer wegpoetste, om die vervolgens weer op z'n nieuwe plekje neer te zetten.